De bomen in het bos vinden
Digitaliseren gaat meestal - logischerwijs - stap voor stap.
Dit heeft zo zijn voordelen, maar kan ook moeilijkheden met zich meebrengen.
Tooltje hier, tooltje daar, knallen maar.
Echter begin je na een tijdje te merken dat het een wirwar aan applicaties wordt.
🔗 Systemen praten niet (goed) met elkaar.
📊 Data raakt versnipperd over allerlei plekken.
🐌 Processen worden op zn zachtst gezegd stroperig.
Waarom? Omdat standaard softwareoplossingen los van elkaar worden geïmplementeerd.
Op korte termijn werkt het prima, op lange termijn leidt dit tot een wildgroei aan integraties.
Succes IT-team met alles bij elkaar te houden 👍
Digitalisering zonder samenhang verplaatst het probleem in plaats van het op te lossen.
Iets op plek A digitaliseren, kan ervoor zorgen dat plek B overloopt in het werk.
Stel je introduceert een digitale declaratie-app waarin medewerkers snel bonnetjes kunnen uploaden, maar de goedkeuring blijft handmatig via e-mail.
Dan kunnen de declaraties weliswaar sneller worden ingediend, maar stapelen ze zich op bij managers en de financiële afdeling.
De bottleneck verschuift in plaats van verdwijnt.
💡 Hoe voorkom je dit?
Allereerst is het verstandig om een specifiek persoon of team aan te wijzen die het overzicht houdt.
Nog beter: eerst 1 overkoepelend systeem bouwen waar alle andere applicaties aan verbonden zijn.
Vervolgens kun je, 𝘨𝘦𝘴𝘵𝘳𝘶𝘤𝘵𝘶𝘳𝘦𝘦𝘳𝘥:
-> Verder denken dan losse optimalisaties en focussen op samenhang binnen het proces.
-> Niet alleen afzonderlijke onderdelen optimaliseren, maar het totale proces in gedachten houden.
-> Zorgen dat digitalisering werk wegneemt en niet verplaatst.
