De bestuursmethoden
Digitaliseren faalt zelden omdat de techniek niet werkt.
Het faalt omdat beslissingen uitsluitend van bovenaf worden genomen, gebaseerd op cijfers in plaats van ervaringen.
Dit noemen ze top-down aansturen.
In de basis geen slecht idee, maar cijfers vertellen niet altijd het hele verhaal.
Stel je voor: je bekijkt als manager de cijfers van Q1 2025.
De productieafdeling presteert slecht: 15% meer orders zijn te laat geleverd.
Je besluit strakker te gaan sturen en implementeert een planningssysteem dat automatisch prioriteiten toewijst en striktere deadlines stelt.
Klinkt logisch, maar dan zie je wat er gebeurt op de werkvloer:
-
Medewerkers krijgen minder ruimte om te schakelen;
-
De werkdruk stijgt;
-
De frustratie groeit en de prestaties blijven gelijk (of worden slechter).
Want wat blijkt?
Door een succesvolle marketingcampagne waren er 30% meer orders binnengekomen, zonder dat de capaciteit daarop is aangepast - Iets wat de cijfers niet lieten zien.
Wat werkt dan wel?
Bottom-up aansturen.
In plaats van direct te sturen op een oplossing, kun je eerst een actieteam samenstellen met mensen uit productie, planning en klantenservice.
Niet om het beter uit te leggen aan de medewerkers, maar om samen het probleem in kaart te brengen.
Hun conclusie?
Niet de planning was het probleem, maar een ontbrekende koppeling tussen het CRM en het ordersysteem zorgde ervoor dat medewerkers gegevens handmatig moesten overzetten.
Een simpele integratie tussen die twee systemen was al genoeg om de doorstroom te verbeteren.
Geen grote IT-verbouwing, wel direct merkbare rust op de vloer.
Digitalisering werkt alleen als iedereen erin betrokken wordt.
Niet omdat iemand met een spreadsheet dat heeft besloten.
