Gemak > contact?
In 1988 is de eerste zelfscankassa in Nederland geïnstalleerd, maar pas sinds de coronacrisis zien we er de potentie van in.
Ik merk om mij heen dat niet iedereen daar even blij mee is.
- Het menselijke contact is toch een gemis;
- Het werkt niet altijd even makkelijk;
- Het betalen met cash wordt steeds moeilijker gemaakt.
Het bemannen van de supermarkt is door personeelstekorten al een uitdaging geworden, en het personeel dat nog rondloopt is hard nodig op andere plekken.
Zo'n 40% van de retailers ziet het tekort aan arbeidskrachten als de grootste belemmering voor hun bedrijfsvoering.
De kassa was de eerste plek die (grotendeels) geautomatiseerd kon worden. Ik zie er de voordelen wel van in:
- Ik sta (bijna) nooit meer in de rij, vooral een kleine boodschap is zo gepiept;
- Ik kan op mijn eigen tempo boodschappen afrekenen;
- Niemand heeft er last van als ik nog even snel iets weg leg of bij pak tijdens het afrekenen.
Het liefst heb ik een systeem zoals ze bij Decathlon hebben, waar je je producten in een bak gooit en alles in één keer wordt gescand, maar dat komt vast nog.
We moeten ook niet vergeten dat het gebruik van de zelfscankassa’s nog in de kinderschoenen staat.
Er wordt namelijk nog volle bak gestoeid met hoe de ervaring van de klant het beste gestuurd kan worden.
Dit merk je wel aan de regelmatige veranderingen in de UI van de kassa’s. Denk bijvoorbeeld aan de extra deals waar McDonald's je naar probeert te sturen om het bestelbedrag zo hoog mogelijk te maken.
Ik ben benieuwd wat de volgende innovatie in de retail wordt.
Laat maar komen!
